پارادوکس آزادی و بردگی در لیبرالیسم جان لاک

مقالۀ حاضر با توجه به سه رهیافت فلسفی، تاریخی، و فلسفی- تاریخی، ضمن توجه اساسی به روش‌شناسی لاک، سعی دارد با پیوند میان فلسفۀ سیاسی لاک و تاریخ زمان وی، نشان دهد که چرا و چگونه فهم منطق درونی دو رسالۀ حکومت و لیبرالیسم لاک که اغلب از طریق دو رهیافت نخست موضوع پژوهش قرار گرفته، ناممکن و بلکه بدون دلالت‌های کاربردی لازم برای بازخوانی و بازسازی اندیشۀ سیاسی مختار است. زیرا در یکی تجارب تاریخی لاک در مستعمرات امریکایی، و در دیگری اصول اساسی اندیشۀ سیاسی و فهم لیبرالیسم وی نادیده گرفته شده است. به بیان دیگر، این رویکرد ضمن تبیین تعارض‌های اندیشۀ سیاسی و نشان‌دادن چهرۀ ژانوسی لاک، درصدد است تا ضمن توجه به غایت اندیشۀ سیاسی لاک در بنای لیبرالیسم داخلی و ناسیونالیسم استعماری، نشان دهد که هم نظریۀ تساهل و اندیشۀ آزادی‌خواهی لاک که طرف‌داران رویکرد اول، آن‌ها را مؤثر در شکل‌گیری دو رساله تلقی می‌کنند و هم تجارب استعماری لاک که طرف‌داران رویکرد دوم، آن‌ها را مؤثر در شکل‌گیری دو رساله می‌پندارند، هر دو با هم در شکل‌گیری اندیشۀ سیاسی لاک قابل توجیه، تفسیر و داوری‌اند.